TESADÜF DEĞİL

Galiba sistem şöyle işliyor,sen birine yardım ediyorsun,tutup kaldırıyorsun,sırtına destek, başına gölge oluyorsun,ardından sen de biraz olsun modun düştüğünde hiç beklemediğin bir yerden ummadığın kişilerden takdir,onay,beğeni,olumlu geribildirim,iltifat,güzel söz alıyorsun.

Ben bunu bugün 3 kez üstüste yaşadım ve “noluyo lan!”dedim.. :)))

İlk işareti bir kahve içtiğim kafede beni uzaktan seyreden ve kendince değerlendiren bir amcadan aldım..

Hesabı ödemeye kalktığımda bana ‘bravo! dedi ..

Efendim?Anlayamadım abicim dediğimde ‘helal olsun’ dedi :))

Allah Allah ne yapmış olabilirim ki,oturup bir kahve söylemiştim kendime ve hesabı ödeyene kadar hiç muhatap olmamıştım.

“Çok özgüvenlisin” diye çıkardı ağzından baklayı.

Yaşı yerinde olduğu için bazı tecrübelerinden bu sonuca vardığını hissettim ama merakıma yenik düşüp “nereden anladın abicim” dedim..

Duruşun,halin,giyimin,tavrın dedi.

Zaten koçluk yapıyorum insanlara özgüvenini kazandırmaya çalışıyorum dediğimde çalışmayan kadın zaten hiçbir işe yaramaz çalış amcam dedi…

Göğsüm kabardı teşekkür ettim ayrıldım..

Yola çıktım,trafikte kontrol ettiğim sosyal medya hikayeme bir arkadaşım durduk yere bir yorum yazdı

“Paylaşımlarını çok seviyorum Funda’cım”

Tam da ihtiyacım olduğu bir anda olumlu geribildirimi için teşekkür ettim:

“Çok gerçeksin,çok hayatın içinden,doğal..

Bana iyi geliyor paylaştığın bir orman,ağaç,günlük yaşam.

Bazıları çok yüksekten ulaşılamaz havası veriyor onun da alıcısı vardır ama bana göre değil…”

Yine mutlu oldum. Hayır olsun dedim:))

Bir kaç saat sonra da telefonuma koçluk yaptığım danışanımdan bir mesaj ‘gel sana kahve ısmarlayayım seni çok seviyorum’ cümlesini okudum hiç beklemediğim bir anda.

İşte; hayat sürprizlerle dolu…

Ve sen güzelliklerle doldurdukça iyiliklerle dolu…